Gemaal De Lynden

Net als de andere twee stoomgemalen die het Haarlemmermeer hebben drooggepompt is ook Gemaal De Lynden vernoemd naar een initiatiefnemer van de drooglegging. In de periode 1849 tot 1852 werd het grote meer tussen Amsterdam, Haarlem en Leiden drooggepompt. Het dorp Lijnden dankt zijn naam aan het gemaal. In het oude gemaal is tegenwoordig een restaurant gevestigd.

Het meer met zijn woeste water zorgde voor veel overlast voor de naburige steden. In stormachtige tijden kwam het water bijna tot aan de stadspoorten van Amsterdam en Leiden. Baron Frans Godert van Lynden van Hemmen schreef in 1821 een boek waarin hij zijn plannen ontvouwde om het meer droog te leggen: ‘Verhandeling over de Droogmaking van de Haarlemmer-meer’.

Stoomkracht

Het meer werd drooggemalen met stoomkracht, wat in die tijd nogal bijzonder was omdat tot dan toe alleen nog maar windmolens waren gebruikt bij droogleggingen. Samen met zustergemalen De Leeghwater (1845) en De Cruquius (1849) werd het Haarlemmermeer leeggepompt.

Nieuw gemaal

Na de drooglegging (1852) bleef Gemaal De Lynden nog lange tijd in dienst; nu om de waterhuishouding in Haarlemmermeer op peil te houden en te regelen. Het gemaal is verschillende keren gemoderniseerd, maar werd uiteindelijk in 2005 buiten gebruik gesteld. Voor het oude gemaal is een nieuw gemaal in de plaats gekomen, dat naast het oude staat. Het nieuwe gemaal heeft drie pompen en heeft een grotere capaciteit dan het oude. Zo kan het ongeveer 50% meer water wegpompen.

Rijksmonument

Gelukkig voor de geschiedenisliefhebbers is het oude Gemaal De Lynden niet gesloopt. Als rijksmonument heeft het een nieuwe bestemming gekregen. Het gemaal dat in neogotische stijl is gebouwd, is industrieel erfgoed en is zorgvuldig gerestaureerd en gemoderniseerd. Je vindt er een restaurant en deze superromantische locatie is ook een officiële trouwlocatie.